Hepatit B, karaciğerde meydana gelen iltihaplanma ile karakterize edilen ve Hepatit B virüsü (HBV) tarafından oluşturulan bir hastalıktır. Hepatit B, akut ve kronik olmak üzere iki ana formda görülür. Bu formlar, hastalığın seyri ve süresi açısından farklılık gösterir.

Hepatit B virüsü, kan ve vücut sıvıları yoluyla bulaşır. En yaygın bulaşma yolları şunlardır:

Hepatit B, akut ve kronik olarak iki ana formda incelenir:

Akut Hepatit B, virüsün vücuda girdikten sonra kısa bir süre içinde (genellikle altı ay içinde) belirtiler göstermesiyle karakterizedir. Bu formda hastalık genellikle kendiliğinden iyileşir ve virüs vücuttan tamamen atılır. Akut Hepatit B belirtileri şunlardır:

Kronik Hepatit B, virüsün vücutta altı aydan daha uzun süre kalması durumunda ortaya çıkar. Kronik enfeksiyon, ciddi karaciğer hasarına yol açabilir ve karaciğer sirozu veya karaciğer kanseri gibi komplikasyonlara neden olabilir. Kronik Hepatit B'nin belirtileri şunlardır:

Hepatit B virüsü taşıyan kişilerde, aynı zamanda Hepatit D virüsü (HDV) ile koinfeksiyon görülebilir. Hepatit D virüsü, yalnızca Hepatit B virüsü bulunan kişilerde hastalığa neden olur. Hepatit D ile koinfeksiyon, karaciğer hastalığının seyrini daha ciddi hale getirebilir ve tedavi sürecini komplike edebilir.

Hepatit B aşısı, enfeksiyonu önlemenin en etkili yoludur. Aşı, genellikle üç doz olarak uygulanır ve uzun süreli koruma sağlar. Aşılanma, özellikle sağlık çalışanları, kan ürünleriyle temas eden kişiler ve Hepatit B taşıyıcılarının yakınları için önemlidir. Ayrıca, güvenli cinsel ilişki ve steril enjeksiyon ekipmanlarının kullanımı da enfeksiyon riskini azaltmada kritik öneme sahiptir.

Hepatit B, dünya genelinde önemli bir sağlık sorunu olmasına rağmen, erken teşhis ve uygun tedavi ile kontrol altına alınabilir. Aşılanma ve düzenli sağlık kontrolleri, bu hastalığın yayılmasını engellemede etkili stratejilerdir.